İlk aşklarını yazanlar, çocukluk anılarını yazanlar, ilah şarkıcılara yazanlar, izledikleri son film hakkında konuşanlar bu böyle gider...
Bense ilk yazımı beni Galatasaray'ıma bağlayan ilk isime gidicek... Dean Saunders...
Dili dışarda bir adalının, 1995 yılında ülkemize geldiğinde daha 9 yaşındaydım... Babamın fanatik Galatasaray'lı olmasından bizde Galatasaray'lıydık o zamanlar.... Ama hani amcanın dayının hatta mahalle abilerinin bile aklımı çelebileceği bir yaş.... Yine babam ve ekürisiyle türkiye kupası finalini izlemeye bir yerde toplandık bizi 3 çocuk bir odaya kapattılar,biz maçı küçük bir televizyondan izliyoruz...
Başarısız bir Torino mücadelesi sonrasında geri dönen Hakan Şükür'ün yanındaki isim bu sefer Dean Saunders... Amansız ( Şimdinin amansız olunması gibi değil tabi) bir mücadele var sahada... Dakikalar 117 yi gösterdiğinde ise bizim Galli'nin o kusursuz golü geliyor... O anda içimi kaplayan Galatasaray sevgisi bugünlere getirdi kendini...(Bunda Souness - Bayrak ikilisinin de etkinin olduğu aşikar tabi)... Ne Kral Hakan Şükür ne süper supporter striker Arif Erdem ne Süper Mario Jardel ne de Pembe Panter Baros onun yarattığı etkiyi yaratamadı bende... Metin Oktay' ı sadece eski görüntülerde izleyebilen biri için, Dean Saunders onun etkisini yarattı bende... Şimdi her ne kadar bize büyük sevinç yaşattıran Galatasaray'lı oyuncularımıza teşekkür ediyorsam da bir o kadar da bu isme teşekkür ediyorum....
Teşekkürler Saunders.... Teşekkürler Adalı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder